1996 – vriendin Sofie Stevens en ikzelf in de Vino Vino (Brugge)

Een tijdje geleden verraste goede vriendin Sofie mij met foto op Facebook van toen we… jawel… 18 jaar waren. De foto kende ik nog héél goed, hij hing jarenlang in onze hal boven, waar ik hele collage van foto’s heb verzameld (tot er opnieuw behangen moest worden). De reacties op het fantastische sociale medium waren zalig om lezen – een lieve charmeur/ex-collega vond zelfs dat ik geen haar veranderd was. Terwijl net dat haar wél veranderd is 😉

Het zette mij wel aan om even stil te staan bij wie ik toen was, waar ik van droomde, en vooral: hoe zich dat verhoudt tot wie ik nu ben. Goed om een pre-midlife crisis aan over te houden eigenlijk… Maar dat gaan we even niet doen hé 🙂

En hoe meer ik naar de foto keek, hoe meer ik me de sfeer, het gevoel, de gedachten… van toen kon terug voor ogen halen. Nu, ik weet niet of de Nancy van 1996 het even goed zou kunnen vinden met de Nancy van 2015 (was toen nog veel idealistischer dan ik nu  ben) maar één ding weet ik wel zeker: ik zou het ongelooflijk de max vinden om mijn “oude ik” opnieuw terug te ontmoeten. Eigenlijk moet je daar niet zoveel voor doen … gewoon es even naar een foto van 20 jaar geleden staren… de moeite doen voor wat zelfreflectie en onder ogen komen wat je ziet… Aanschouw je eigen “Darth Vader”, je eigen donkere kant, de zaken waar je niet trots op bent… En je zult zeker wel je eigen mooiste kanten ook tegenkomen

Voor mij persoonlijk ben ik blij te merken dat ik nog steeds mijn eerlijkheid blijf behouden… Jaja, mijn eigen spontane ik is er nog steeds.

En jij… Wat zou jij denken eens je je jonge “ik”opnieuw tegen zou komen?

Wie gaat de uitdaging aan voor deze leuke weekendactiviteit: zoek een “oude” foto en vergelijk de persoon op de foto met je spiegelbeeld. Waar droomde je toen van en vooral: hoe zou je “oude ik” kijken naar wie je nu bent…?

I sure hope you like what you see 🙂

And if not: change… move… You’re not a tree…