De zomer is voor mij altijd de tijd bij uitstek om voor mezelf eens de balans op te maken van waar ik allemaal mee bezig ben. Voor mij begon de zomer bij wijze van spreken vroeg dit jaar, want ben al een tijdje hiermee aan het worstelen. Ik ben er nog niet helemaal uit, maar dit zijn alvast wat lessen die ik heb getrokken en die ik wil delen met jullie.

Als de rook in je hoofd is verdwenen… komen plots nieuwe inzichten…

1. Omring jezelf met positieve mensen

Als je zoals ik, van nature uit een positief ingesteld persoontje bent, is het doorgaans niet zo moeilijk om van elke stront-situatie toch nog een “uitdaging” te maken, waarin je kansen ziet. Dat betekent echter niet… dat je het als positieve en immers lachende madame altijd gemakkelijk hebt. Neen. Je kiest er gewoon voor om je glimlach niet te verliezen en elk sprankeltje hoop aan te grijpen.

En toch… zijn er momenten waarop dat zelfs ons, positivo’s, niet lukt. Dan is het belangrijk dat we onszelf die “off periode” gunnen. Niet blijven vechten tegen de bierkaai maar erkennen dat het even wat minder is.

Net dan is het belangrijk om je te laten omringen door de warme, positieve mensen rondom je. Want zij kunnen met hun vuur jouw bijna gedoofde vlammetje terug aansteken. Echt. Ook al wil je zelf precies niet liever dan onder de grond in een donker hol gaan kruipen… Net dan is het moment om buiten te komen, de zon te zien, opnieuw te genieten van de mensen om je heen, de kleuren, de geur van versgebakken cake, een sappige meloen…

Mij laten omringen door positieve mensen is voor mij alleszins een héél goede stap voorwaarts geweest.

2. Denk buiten de box. Of beter: Er is geen box. Je moet je box zelf maken

Wanneer je de balans voor jezelf opmaakt, heb je vaak de neiging tot tunnelvisie. Althans, zo was het toch voor mij. Je denkt, herdenkt, bedenkt, herkauwt, … maar daardoor beperk je ook je opties.

In mijn masterclass coaching leerde ik alvast één iets héél goed: iedereen denkt vanuit zijn of haar “beeld van de wereld”. We oordelen en beoordelen alles rondom ons heen door – meestal onbewust – wat we zelf meegekregen hebben of geleerd hebben.

Op momenten dat het minder gaat, is daarom belangrijk om vanuit alle mogelijke kanten te kijken naar de situatie waar je tegen op botst. Praat er dus over met heel veel verschillende mensen, die vanuit heel veel verschillende hoeken er tegenaan kijken. Zeker wanneer je extravert bent zoals ik, kan dat extra energie opleveren. Belangrijk wel dat je dan ook durft praten met mensen die het niet met je eens zijn of een heel andere kijk op de dingen hebben. Net daaruit leer je dat je eigen argumenten scherper kunnen worden. En wie weet groeit daar opnieuw een andere hele piste uit verder… Een die je nooit zelf had kunnen bedenken. Eén… buiten de box – met een nieuw gecreëerde box…

3. Denk, doe, durf

Gisteren zag ik dit tekstje passeren op Twitter. Of het nu ligt aan mijn eigen achternaam of aan deze blog die aan het smeulen was onderhuids, weet ik niet 😉 Feit is dat ik daardoor nog meer besefte: wat er ook gebeurt, ik heb nog altijd mezelf, mijn eigen competenties en talenten – en mijn vleugels zijn intact…

4. Het is oké… om mezelf te zijn

Het is al heel mijn leven mijn motto: blijf jezelf, er zijn al anderen genoeg… En toch is net dat op sommige momenten niet zo evident. Vooral niet: het geloof in jezelf.

De afgelopen maanden heb ik gelukkig mij omringd geweten door mensen die wél mijn talenten zijn blijven benadrukken – veraf en dichtbij – en die me opnieuw doen geloven in één iets: ik kan niemand anders zijn dan wie ik ben… En dat is oké. Meer dan oké zelf. Laat dus niemand je proberen overtuigen van het tegendeel. Authenticiteit is een kracht…

5. Het zijn de kleine dingen…

En dan de belangrijkste les die ik de afgelopen maanden heb geleerd… Het zijn de kleine dingen die het leven mooi maken.

Zelfs letterlijk “klein” (mijn dochtertjes). Hun spontane lach, hun gegiechel, hun onnozel doen, verkleden, schminken, trampoline springen, bloemen plukken, kirren, roepen, zuchten, zingen, bellen blazen, rondjes draaien, zeuren om een extra snoep, fietsen, wiegen op de schommel, stoepkrijt, kussen gevecht… Ik heb ze allemaal bewust meegemaakt de afgelopen maanden. Bewuster dan ooit voorheen.

Zij bleken meer dan eens de zon door de rook in mijn hoofd te doen schijnen.

Genieten van de kleine dingen is ook : Bewust rondkijken, openstaan voor het onverwachte en elke dag minstens drie dingen opschrijven die mijn dag de moeite waard gemaakt hebben. En dan door dat boekje gaan en beseffen: het leven is mooi… omdat we het zelf mooi maken… en durven genieten van de kleine dingen die eigenlijk héél groots zijn…

En tot slot…

Ik kan het hier wel allemaal opschrijven alsof het “piece of cake” is. Wat het natuurlijk niet is. Alleen: Het leven heeft geen generale repetitie. Het is NU dat je leeft, morgen kan alweer helemaal anders zijn. Wat is geweest, kun je niet veranderen. Enkel een blik op het nu heb je in de hand. En de toekomst… Kun je maken… Bouw je mee met mij?