Ok – gisteren schreef ik nog dat we een jaar vol verandering tegemoet gingen. Mijn woorden zijn profetisch gebleken – ’s middags werd ik opgebeld door mijn leidend ambtenaar, Jo De Ro. Op zich niet zo verwonderlijk, alleen: hij heeft enkele dagen verlof en belt dan normaalgezien niet zo gauw. Ik was net gaan joggen (tweede voornemen: opnieuw 10miles lopen voor goede doel) en nam goed ontspannen (lees: nog buiten adem) de telefoon op. Wanneer degene aan de andere kant van de lijn dan zegt “Dag Nancy, zit je?” … weet je eigenlijk genoeg 😉

De eerste verandering van 2013 is dus een feit. Het is niet degene die ik verwacht had. Niet degene die ik gehoopt had. Maar het is alvast een heel grote verandering voor ons agentschap waar de collega’s van Klasse een nieuwe hoofdredacteur krijgen (nl Pieter Lesaffer of @PLesaffer), waar er vanalles op til is met Klascement, waar mijn afdeling door een heel veranderingstraject gaat met nieuwe teams, andere opdrachten, het bouwen van een Drupal-site…

Niet meteen het moment om zonder leidend (of, neem het van mij aan, bij momenten: lijdend) ambtenaar te zitten. En toch zal ook dit ons opportuniteiten bieden. Nieuwe kansen geven. Welke dat zie ik nu nog niet meteen. Is ook logisch, nieuws is hier als een bom ingeslagen, iedereen moet nog wat bekomen. Maar dat we dit positief zullen (moeten) aanwenden, daar ben ik van overtuigd. Zoveel positief ingestelde mensen samen die werken aan heldere communicatie voor, over en met onderwijs, zullen dat blijven doen. Door de juiste mix van vertrouwen, doelstellingen, resultaten en met aandacht voor de mensen. Omdat elk van onze klanten dat verdient. Van leerling (waar het allemaal mee begint) tot leerkracht, ouder, directie, zorgcoördinator, logopedist, CLB-medewerker, …

Maar vraag me vooral pas eind 2013 hoe we het hier vanaf gebracht hebben want we zullen kei-hard moeten werken om alles wat in de steigers staat, tegelijk op te leveren.
Gelukkig heb ik op die zeven maanden dat ik hier werk geleerd dat mensen zoveel meer kunnen realiseren dan ze zelf denken, wanneer ze werken in een cultuur van openheid en vertrouwen, waar fouten maken mag (zolang je eruit leert). Want dat moeten we blijven waarmaken – zodat Jo De Ro daar in het Vlaams parlement de vele vuurhaarden niet vergeet die hij hier in gang heeft gestoken en die samen de overheid van de toekomst proberen waar te maken 🙂