Toen ellen Verschooren, programmacoordinator van de master na master publiek management @ams mij vroeg om een kort woordje te schrijven over onze master na master, aarzelde ik niet. Ik ben immers iemand die eerst toezegt en dan eens nadenkt over tijd, ruimte, middelen… Ik dacht, ik doe dat wel even…Deze speech werd dus… Zonet op de trein en in de auto geschreven 🙂

 

Ik doe dat wel even. Zonder na te denken over tijd die daarvoor nodig is. Zo dacht ik – als ikeerlijk ben – ook over het “even een twee jaartjes bijstuderen ” – en ik zal heus niet de enige zijn. 

 

Het werden twee immens boeiende, uitdagende, prikkelende jaren. Inzichten werden verworven alsof ze maar voor het oppikken lagen. Een taakje hier, een beleidsnota daar, we draaiden voor minder ons hand niet om

Dat deze opleiding echter ook een keerzijde van de medaille zou hebben en ook impact op werk, gezin, familie en vrienden zou hebben, besefte ik pas veel later. 

 

Het leek voor mij zonet even alsof decaan Filip Naert mijn speech al had gelezen toen hij verwees naar impact die de studie had in combinatie met de thuissituatie en werk – maar ik veronderstel dat dat gewoon voor iedereen die de uitdaging aangaat, het geval is…

 

In ieder geval vind ik vandaag dat dit niet alleen ons afstuderen is… Maar ook dat van iedereen die ons in die periode heeft omringd met de beste zorgen, tonnen geduld opbrachten op momenten dat wij dat zelf niet meer hadden, Keer op keer bleven zeggen dat we moesten doordoen… DANKJEWEL.. Het feit dat wij hier vandaag onsterfelijk belachelijk staan te  wezen in deze kostuums is ook en vooral ook aan jullie te danken… Graag een applaus van alle medestudenten voor onze omgeving…

 

De opleiding zelf was meer dan de moeite waard. Ik kan met mijn hand op mijn hart vertellen dat ik nu professioneel en als mens niet zou staan waar ik sta zonder de vele inzichten die ik hier, zowel tijdens de lessen, onderweg en in de netwerkmomenten ernaast, heb opgebouwd. De vele taakjes – en laat ons eerlijk zijn – die waren supertalrijk, werden we keer,op keer uitgedaagd om alle opgedane kennis te toetsen aan onze dagdagelijkse praktijk in onze overheidscontext. 

 

Ik denk dat menig leidend ambtenaren knetter geworden zijn van onze analyses, rapporten, doorlichtingen waarin we de theorie aan de praktijk spiegelden. Want die ongevraagde consultany kregen ze er gratis bij maar legde in veel gevallen ook pijnpunten bloot. Dat dat niet erg is en je daar vooral uit kan leren, is een inzicht dat zeker nog niet overal doorgedrongen is. Laat mij zeggen dat er nog werk aan de winkel is. Maar hè, ook dat is niet erg, dat houdt het boeiend.

 

De tijd aan de ams heeft voor mij – en ik denk dat ik dat ook gerust in naam van mijn medestudenten zeg – alleszins een onuitwisbare indruk nagelaten. Ik ben ervan overtuigd dat via onze vele online en offline netwerken wij elkaar zullen blijven ontmoeten. Wij zeggen vandaag dus niet vaarwel maar tot ziens…

 

 Op mij kunnen jullie in elk geval rekenen om de overheid van de toekomst mee op te bouwen en als volwaardige ambassadeur van deze ams mijn inzichten open en transparant te blijven delen. Dankjewel